Fiscaal voordeel door ruil van salaris voor auto

Deze week verschenen in de media berichten over twee bedrijven die een fiscaal voordeel realiseren door de uitruil van salaris voor een vergoeding van hun elektrische auto. Hoe zit dat precies?

Hoewel in de media al snel het woord ‘truc’ viel en een Tweede Kamerlid al Kamervragen aankondigde, past zo’n uitruil van salariscomponenten goed in de fiscale regels.

In deze situatie least de werknemer zelf een elektrische auto. De kosten daarvan moet hij normaalgesproken zelf betalen uit zijn netto salaris. In dit geval laat hij de maandelijkse kosten van zijn leasecontract en elektriciteitsverbruik echter voldoen door zijn werkgever. Zijn werkgever spreekt in ruil voor die betaling van de autokosten af dat het bruto salaris wordt verlaagd.

Natuurlijk is ook het door je werkgever laten betalen van je autokosten belast loon. Maar voor het belaste loon in de vorm van deze autokosten gelden de bijtellingsregels (officieel het ‘autokostenforfait’) als de werkgever alle autokosten van de werknemer voldoet. Bij een elektrische auto gaat het dan, als de fiscus akkoord gaat met toepassing van de standaardforfaits, om 4% van de catalogusprijs. Die bijtelling wordt daardoor veel gunstiger belast dan het bruto loon dat nodig is om de maandelijkse kosten van deze auto privé te betalen.

Tegenover dit fiscale voordeel staat wel het nadeel van de btw-aftrek die in deze situatie niet mogelijk is omdat de facturen niet op naam van de werkgever staan. Ook kunnen er door het verlagen van het normale brutoloon effecten zijn op bijvoorbeeld de pensioenregeling en het vakantiegeld. Mede daarom, maar ook om fiscale redenen, is het belangrijk de onderlinge afspraken over zo’n uitruil goed vast te leggen.

Deze uitruil van salariscomponenten kan overigens ook worden toegepast op een auto van de zaak waarbij de werkgever het contract sluit. In dat geval gelden ook de gewone btw-aftrekregels. Bron: Auto & Fiscus